بدون عنوان

وقتـــــی فرشتـــه ای چو تو از آب می پرد باور نکــــن تو ، ازسر مـن خواب می پرد زلفــــت چو موج بندر و تالاب انزلی است مرغـــــابی اســـت دل که به تالاب می پرد بخـــتم سپـــــید بـــــوده از اوّل که زاده ام بر بـــــام مـــــن کبــــوتـــــر نایاب می پرد کوتاهی ای که هست نه از غیر سایه است در آفـــــتاب رنـــــگ اگــر از قاب می پرد خوابیده طبع شعر من انگــار ساعتی است آهسته!هیس!هیس ! که از خواب می پرد باید که بـست دفـــــتر اشعـــــار نغـــــز را از ذهـن اگر کـه قافـــــیه ای نــاب می پرد